Episode 1 een nieuwe start.
Lieve Bartje,
Vandaag is er gewoon weer een nieuwe dag een dag in het nieuwe jaar. De eerste dag van het nieuwe jaar.
Ik kan me nog een foto herinneren dat jij, Bartje op mocht blijven en dat is te zien dat dit best wat van je vroeg.
Bij elkaar
De hele familie was bij elkaar en het oude jaar werd afgerond. De meeste neefjes en nichtjes gingen vooraf even slapen.
Als het dan bijna zover was, werd iedereen uit bed getrommeld voordat het 12 uur werd.
Met dat plaatje in mijn achterhoofd komen sommige berichten extra hard binnen.
Een bericht die ik hoorde dat een zoon van een alleenstaande moeder die we van de basisschool kende was overleden.
Geen woorden
Geen oud en nieuw samen, geen knuffel en gesprek meer mogelijk. Hartverscheurend, de pijn, verdriet is niet voor te stellen.
Natuurlijk heb ik geen planning van wanneer we sterven.
Natuurlijk kan ik spiritueel zeggen het is zijn of haar ‘tijd’.
Is het wel eerlijk en terecht?
Als ik dan bedenk dat ik samen met mijn broers en zus afscheid heb mogen nemen van onze moeder die 90 jaar is geworden.
Dan ben ik dankbaar dat we haar 5 dagen hebben mogen uitzwaaien.
Als ik een prachtmens Willem de Ridder van het ‘Spiegellogie’ op 83-jarige leeftijd net is overleden, klinkt ook nog als oké.
Elke dag dankbaar.
Hoe belangrijk is het dan om elke dag dankbaar te zijn.
Elke avond als ik in bed lig voordat ik ga slapen, ben ik dankbaar voor wat ik heb meegemaakt die dag.
Als ik wakker wordt ben ik dankbaar voor het bed waarin ik lig en ben ik dankbaar voor de vrouw die naast me ligt.
Dankbaar voor het feit dat we elkaar en onze zoon mogen en kunnen ondersteunen waar nodig.
Overal
Ik mag overal wat van vinden, ik mag overal wel een mening over hebben. Hoe belangrijk is het wel niet om te blijven luisteren, elkaar regelmatig te zien en begrip te tonen.
Iedereen heeft het recht om gezien, gehoord en begrepen te worden.
Door zo af en toe met je in gesprek te gaan lieve Bartje houd ik mezelf scherp in mijn dankbaarheid.
Heel veel liefs,
Bart
Waar spreek jij je dankbaarheid voor uit?
Zoals mijn oma van 103 jaar altijd tegen mij zegt en gezegd heeft (ze leeft namelijk nog) dankbaarheid is de kortste weg naar geluk. Wees dankbaar voor wat je zintuigelijk heb mogen waarnemen en het gevoel wat je er bij gekregen heb het brengt je altijd ergens. En idd kijk af en toe is terug en praat met je kinder ik zie en hoor wat hij/zij heeft meegemaakt en wees dankbaar waar je nu samen staat. Mooi gezegd Bart helemaal mee eens. Ps ook ik werd me uit getrommeld als ik Remi’s te wakker wilde worden haha