Vaak en naar tevredenheid
Ik ben vaak in de gelegenheid om een BSO te bezoeken als pedagogische coach.
Dan ben ik weer blij verrast wanneer kinderen het initiatief nemen om andere kinderen tot spelen te brengen.
Dat blijkt een talent te zijn.
Twee meiden van 9 jaar die elke keer als ik weer langs kom een spel hebben bedacht.
Uiteraard doe ik daar graag aan mee.
De laatste keer moest ik net als andere wachten op mijn beurt.
ER stonden een rij stoelen naast elkaar, waar kinderen op hun beurt wachten.
Ik sloot achteraan.
In het begin van de rij was een streep op de grond van papier.
Daarachter stond diegene die aan de beurt was.
Ongeveer 3 meter van de muur af.
Op de muur was een kaart opgehangen, een kaart met halve boogjes
Elke boogje stond met de opening naar boven, onder, links of rechts afgebeeld.
Er was een zelfgefabriceerde bril gemaakt met een vlak dicht en die kon omgedraaid worden om het andere oog af te dekken.
Alles gereed bril op, achter de lijn staand en kijkend naar de muur met boogjes die van groot naar klein afgebeeld stonden.
Toen ik aan de beurt was moest ik net als alle andere zeggen waar de opening naar toe wees, terwijl door een van de meiden met een aanwijsstokje de open cirkel werd aan gewezen.
Gelukkig had ik alle aangewezen open cirkeltjes goed. Ik heb goede ogen.
Blij mee, over de 60 jaar geen leesbril en geslaagd voor oogtest.
Briljant gedaan. Dank dames.
Welke briljante kinderen heb jij mogen ontmoeten?