Ik ben goed genoeg!
Mijn eerste jaar op de basisschool met juffrouw Jung was geen groot succes.
Ik had het niet naar mijn zin met haar, zij en ik paste niet echt goed. Al werd ik wel steeds handiger om een aantal zaken te omzeilen.
Die keer dat ik absoluut geen zin had in gymmen, wist ik daadwerkelijk te ontsnappen.
Wanneer we naar het gymlokaal moesten lopen, want die hadden we niet in de school, kwamen we langs mijn huis.
Ik had me achter in de rij aangesloten, zodat het niet zou gaan opvallen als ik uit de rij zou gaan.
Besluit genomen.
Zogezegd zo gedaan, we liepen langs mijn huis, ik nam op het juiste moment het besluit om eruit te stappen.
Tot zover niets aan de hand.
Ik kom thuis binnen op een tijdstip dat mijn moeder me niet had verwacht.
Mijn moeder.
Ze kijkt me verbaast aan en vraagt waar kom je vandaan?
"Van de gymles'.
- "Moet je dan niet meedoen?"
"Nee, ik was goed genoeg".
- "Vond de juffrouw je goed genoeg?"
"Ja".
"Wat fijn, ik zal straks even de juffrouw bellen om te vragen waar ze je allemaal goed genoeg in vind".
Tranen.
Toen kwamen de tranen bij mij en moest ik eerlijk opbiechten dat ik niet naar de gymles wilden gaan.
Dat ik de lessen verschrikkelijk vond.
Mijn moeder heeft juffrouw Jung gebeld tussen de middag, die ging over de rooie en was woest. Aan de ene kant begrijpelijk, want er was opeens een Bartje verdwenen.
's Middags ben ik met een bosje bloemen, moest van mijn moeder, sorry gaan zeggen.
Ik had niet de indruk dat het geholpen had, maar ik was wel even een middag van de gymles verlost geweest. Ik was goed genoeg.
Wanneer was jij lekker slim bezig?
GRATIS MINI TRAINING
óók voor 'niet' leerkrachten.
(Ont)spanning meten tot aan BRAKKELEN binnen 5 minuten van onrust naar rust in het hoofd!
Elke dag één video in je mailbox.
5 dagen achter elkaar + 2 E-books!
