Het gaat vooral om gezien en gehoord te worden tijdens mijn dagelijkse bezigheden.
Ik mag dan óók gewoon ongegeneerd kijken, gluren en observeren.
Zittend voor mijn tent, quasi nonchalant, oordelend wat ik van iedereen vind die voorbij loopt.
Gluren en begluurd worden is de belangrijkste basis van kamperen.
Gevulde koek
Het begint al bij het aankomen op de kampeerplek. Wanneer we aankomen en we stappen op onze gewezen plek uit, dan begint het gluren en begluurt worden al volop.
De basis spullen worden op het stuk grond gegooid, de tentzak en de daarbij behorende benodigdheden. Dan komt het overleg, waar komt de ingang?
Op fluisterende de toon benoemen we wat verstandig is. We kijken goed om ons heen.
Aan de overkant zitten twee personen voor hun caravan aan een formica tafeltje met een kopje koffie en uit Nederland meegenomen gevulde koek, ons uitgebreid aan te staren.
Rechts staan twee fietsen, een dames en een heren racefiets. We besluiten richting de 'sportievelingen' onze opening te zetten.
De kans dat we dan het minst 'last' hebben van het gluren.
Elke keer als we de tent na een jaar weer opzetten is, blijkt steeds weer een hoop geklungel. Het is gewoon wennen hoe het ook al weer zat, wat eerst, welke stokken aan elkaar koppelen?
Dat er na een dag rijden her en der wat irritaties over en weer vliegen is vooral voor de omgeving een mooi gegeven.
Dan is eindelijk zover
Ritsen van tenten die het geluid aangeven van naar bed gaan of weer opstaan. Geluiden die pas opvallen als je buiten leeft. In de de verte een blaffende hond. Het kraken van een bed vermoedelijk van de overburen uit hun vouwcaravan.
Gezoem
Een mug die langs mijn oren suist.
In mijn bed...eh op mijn inflatable matrasje in de tent hoor ik alles. Er zijn geen muren meer.
Ik ben één met waarin ik leef.
Zo terug naar de basis. Ik volg de gesprekken in onze omgeving.
De sportieve fietsers hebben we niet meer gezien, die waren al vertrokken toen wij de omgeving aan het verkennen waren.
Nu staat er een oud campertje naast ons.
Hun eerste camper
Terwijl we zo in bed liggen en naar de geluiden om ons heen luisteren en samen fluisteren een gesprek voeren horen we een dof geluid dat leek op 'PLOF!'.
Het kwam uit de camper naast ons, het bleek hun eerste camper te zijn.
Even was het stil, toen werd er gelachen, kortsluiting. Alles was luid en duidelijk verstaanbaar.
'Dat word een nachtje in het donker. geen idee wat we nu moeten doen'.
'Laten we maar knus in ons masterbed kruipen'. We horen een van de twee, 6 x zeggen hoe blij ze is met de camper. We vragen ons wel af, is ze dan echt blij of zoekt ze bevestiging? De ander reageert niet, slaapt misschien al?
Ach wat doet het er toe. Ze kamperen en genieten.
Geurende ontbijt
Morgenochtend halen we de vers gebakken croissants op die we besteld hebben en de heerlijk warme pistolletjes.
Even voor de tent nog aan ons formicatafeltje de plannen doornemen voor vandaag. Gluren bij de buren, hoe lopen ze erbij 's ochtends, zijn er nog nieuwe kampeerders bij gekomen. Hoe gaat het verder met de korstsluiting van de buren?
Kortom genoeg vraagstukken om onze dag te vervullen.
Voor vertrek
Eerst even nu nog mijn tanden poetsen.
Lopend naar de was/wc hokken met een wc rol onder mijn arm.
Wie kom je tegen, wat zijn ze aan het doen, naar wie zwaai je?
Alle basisbehoefte doornemen, wat eten en drinken we, wat gaan voor leuks doen?
Onder het genot van het zonnige weer is kamperen een feestje al blijft het wel iets merkwaardigs hebben.
Wat vond jij wel iets merkwaardigs hebben?